Βλέπεις την Πόλη σου και αρχίζει να ντύνεται γιορτινά και κάτι αλλάζει μέσα σου, κάτι σαν σε μαλακώνει… Πόσο σου είχε λείψει αυτή η αίσθηση και πόσο σε γεμίζει απόψε που βλέπεις το μεγάλο φωτεινό δέντρο στην Πλατεία… Ενα κομμάτι σου εκεί βαθιά, γίνεται παιδί και θέλει...
Κάνεις πράγματα να ευχαριστήσεις τους άλλους, κάνεις πράγματα να ευχαριστήσεις και εσένα, το δικό σου εγώ, μέχρι που έρχεται μια στιγμή, αυτή του παρά 5 συνήθως.. που σε ξυπνάει και σε ταρακουνάει κανονικά. Είναι εκείνη η στιγμή που όλα όσα ήθελες διακαώς, είναι στο...
Πότε ήταν η τελευταία φορά που ήθελες να φωνάξεις δυνατά “μέχρι εδώ” μα…έπαψες? Πότε ήταν η τελευταία φορά που σε έπνιγε το δίκιο τόσο, που η φωνή σου έγινε βραχνή και τα δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια σου μα…τα “‘επνιξες”? Πότε ήταν η...
Όπου κι αν πας, θα μεταφέρεις εσένα. Το μέσα σου..Λες, φεύγω, πάω κάπου αλλού, να ξεκινήσω από την αρχή, από το 0, να μην ξέρω κανέναν και να μην με ξέρει κανείς. Χωρίς παρελθόν. Χωρίς να έχω τίποτα να μου θυμίζει τα παλιά.Να έχω μόνο νέα πράγματα, ερεθίσματα, νέες...
Πρόσφατα σχόλια